عملكرد سازماني خوب و بد

هنگامي كه درباره كيفيت عملكرد دانشگاههاي كشور بحث شود، معروف است كه مي‌گويند فرق دانشگاههاي تهران با دانشگاههاي شهرستان در اين است كه دانشگاههاي تهران، ديپلمه‌هاي خوب را مي‌گيرند و دانش‌آموختگاني متوسط را تحويل مي‌دهند. در مقابل دانشگاههاي خوب شهرستان مثل شيراز و اصفهان و تبريز و مشهد و كرمان، ديپلمه‌هاي متوسط را مي‌گيرند و دانش‌آموختگاني خوب و با كارآيي بالا را تحويل مي‌دهند. اين حقيقت را به عينه تجربه و لمس كرده‌ام.

به گمان من همين مضمون را بنوعي مي‌توان به ارزيابي مديريت سازمانها نيز تعميم داد. عملكرد سازماني خوب است كه افراد متوسط را به كار بگمارد و كار نسبتا خوب تحويل دهد. موفقيت سازماني در آن نيست كه افراد خوب را به استخدام درآورد و كار ضعيف تحويل داد. بلكه يك سازمان خوب قادر است با پياده‌سازي يك چارچوب و نظام سالم و مناسب، انگيزه افراد را تقويت كند و تواناييهاي نهفته آنها را بيدار كند. هم اعضايش را رشد دهد و هم خود رشد كند و ببالد.