ادای شهادت پتره یس درباره عراق

دیشب جلسه ادای شهادت فرمانده نیروهای امریکایی و سفیر امریکا در عراق در برابر کنگره برگزار شد و در آن دیوید پتره یس ادعا کرد ظرف سه ماه گذشته و بدنبال افزایش شمار سربازان امریکایی در عراق خشونت در عراق کمتر شده و آمار تلفات پایین آمده است.

آخر کدام خری این حرف ایشان را باور می کند؛ در دیزی باز است، حیای گربه کجا رفته؟ شهادت! واقعاً حالم از این دنیای کثیف و لجن سیاست به هم می خورد. خاندان و بوش و اذنابشان براستی در این دهه گذشته چنان گندی به دنیا زده اند که آن سرش ناپیداست. بخاطر یک حمله تروریستی که هرچند بی سابقه اما محدود و متمرکز بود و آن هم توسط کسانی انجام شده بود که خود امریکایی بودند، دیوانه وار و مثل قرون وسطی لشکرکشی کردند به خاور میانه و به یک کشور مستقل که تنها براساس گزارشهای اطلاعاتی مقر القاعده شناخته می شد حمله کردند. افغانستان را موشکباران کردند و طالبان را برانداختند و یک حکومت افغانی-امریکایی را به جای آن نشاندند اما القاعده چه شد؟ به نظر نمی رسد ضعیفتر شده باشد. البته این را هم باید کفت که تمام تصور ما از القاعده و رهبر افسانه ای آن محصول همان دستگاه خبری و اطلاعرسانی امریکایی ست که چه بسا اساساً وجود خارجی نداشته باشد. براستی آیا برای نابودی القاعده به افغانستان حمله شد؟

و حالا وضع در عراق؛ شروع جنگ بدون توجیه کافی و به بهانه واهی؛ ادامه جنگ (راستی با کی؟ صدام که مدتهاست گوربه گور شده) به طرزی مسخره و احمقانه که بیشتر به یک سلاخ خانه و قتل گاه می ماند تا جنگ معنادار؛ و اکنون انکار همان چیزهایی که جلوی چشم ما و همه جهانیان روزانه در عراق روی می دهد آن هم در روز روشن و پرنور تابستانی.

آمدند و در عراق حکومتی را برپایه تفرقه انگیزانه ترین موضوع ممکن در جهان بشری یعنی مذهب پایه گذاری کردند. تقسیم قدرت براساس درصد جمعیت فرقه های مذهبی! چطور ممکن است چنین کاری به تفرقه وسیع و این جنگ داخلی وحشتناک منجر نشود؟ این راه حل هوشمندانه (!؟) از کدام عقل ناقص امریکایی در این کشوری که خود را سرور دنیا می داند تراوش کرده است؟ لابد عقل سرکار دوشیزه رایس!

آه که دیگر دلم از این همه تعفن آشوب می شود. لعنت بر شما! لعنت بر شما قدرتمداران!