شعری از علی شریعتی

نمی‌دانم پس از مرگم چه خواهد شد

نمی‌خواهم بدانم کوزه‌گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

ولی بسیار مشتاقم

که از خاک گلویم سوتکی سازد

به دست کودکی گستاخ و بی‌پروا

که او یکریز و پی‌در‌پی

دم گرم خودش را در گلویم سخت بفشارد

بدینسان بشکند دائم سکوت مرگبارم را

علی شریعتی